Dış Siyasa

Pile köyündeki Türk toprakları üzerinde Kıbrıslı Türklerin açtıkları işletmelerin, özelliklede deniz kenarındaki araziler üzerinde kurulu Kıbrıslı Türk işletmelerin tümü vergisini Rum tarafına ödemekte. Ödedikleri bu vergilere karşı da maalesef hiç bir devlet yatırımı alamamaktalar Rumlar tarafından.

Rum Yönetimi Türklerden vergi alıyor ama Türklerin yaşadıkları yörelere on paralık yatırım yapmıyor, aynen Makarios hükümetinin yaptığı gibi…  Hatırlatalım; 1974 Mutlu Barış Harekatı sonrası KKTC sınırları içinde kalan Türk köylerinin hiç birinde elektrik, yol ve su yoktu. Rumlar 1960 yılında kurulan Kıbrıs Cumhuriyeti'ni siyasi oyunlarla ele geçirdikten sonra Türk köylerine ve kasabalarına tek bir kuruşluk yatırım yapmadı, Türklerden her tür dolaylı vergiyi toplamasına rağmen. Türk bölgesine yatırım, yol, su ve elektrik 1974 Mutlu Barış Harekatından sonra gerçekleşebildi.

Kıbrıs Rum Yönetimi batmanın eşiğinde.

Troyka'nın bütün gayretine rağmen iyiye giden bir şey olmadığı gibi, işaret de yok.

Zaten bu nedenle de Rum lider Anastasiadis softa şaşırtmasıyla dikkatleri başka bir yöne çekmeğe çalışıyor.

Troyka'nın baskısı, Kıbrıs Rum Yönetimini, aynen batmış Yahudi kuyumcu gibi eski defterleri karıştırtmaya başlattı ve nerden bir şeyler elde edebilirimin peşine düşürdü.

Bataktan kurtulmak için buldukları çözümlerden bir tanesi de "Pile'de yaşayan Kıbrıslı Türklerden elektrik parası tahsil etmek."

Tam tabirle bu çözüme "buyurun birde buradan yakın" demek gerekiyor.

Koruçam'da yaşayan Maronitler Kıbrıs Türk Elektrik Kurumuna (KIB-TEK) elektrik ücreti ödemiyorlar.

Sokakta, alışverişte, marketlerde, kahvelerde, çeşitli türdeki törenlerde ve yerlerde sohbet ettiğimiz insanımız sendikalardan ve sendikaların hiç bitmeyen grevlerinden bıkmış usanmış artık. Acı acı dile getiriyorlar şikayetlerini.

Neredeyse kamu görevlisi olmayan vatandaşların tümü "Eline güç geçiren sendika, yaptırımı olmayan Grev ve Referandum yasasının arkasına saklanıp, doymak bilmeyen egolarını tatmin etmek için sudan sebeplerle grev yapıyorlar, maaşlarını, emeklilik maaş primlerini ve emeklilik ikramiye yatırımlarını aksamasız ödeyen bizleri her seferinde mağdur edecek şekilde grev yapıyorlar, hayattan bezdiriyorlar" demekte, sanki de ağız birliği etmişçesine.

En çok kızdıkları, çekiştirdikleri ve arkalarından konuştukları da Elektrik Kurumu Sendikası (El-Sen), Hava Trafik Kontrolörleri Sendikası ve Öğretmenler Sendikası. Devlete de ver yansın ediyorlar, grevci ve açgözlü sendikacılara karşı vatandaşları koruyan her hangi bir yasa yapmadıkları için.

IŞİD mi, Esad mı?

Yan bahçemiz fena halde yanıyor.

Ortadoğu’daki huzursuzluk gittikçe büyümekte. Çatışmalar diz boyunu aştı, sorunlar içinden çıkılamaz hale geldi. Belli ki 1916 yılında Fransız ve İngiliz siyasi görüşmeciler tarafından belirlenen Sykes-Picot antlaşması ve İngiliz İstihbarat Teşkilatı mensubu Bayan GertrudeBell tarafından çizilen sınırlar da artık geçerliliğini yitirdi.  

Her etnik grup, her kabile kendi hükümranlığı içindeki toprakları kendisi yönetmek istediğinden, batılı güçler tarafından bir asır önce belirlenen sınırları takmıyor ve kabul etmiyor.

Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri Ban Ki Moon, 16 Kasım Salı günü, bizim içinde yer aldığımız saat dilimine göre gece vakitlerinde, New York'a göre de öğleden sonra yaptığı basın toplantısında, Kıbrıs konusunu iyi bilen acar bir gazetecinin sorusu ile Kıbrıs müzakerelerini yeni bir mecraya soktu.

Ban Ki Moon, dünyanın çeşitli yörelerinde çıkan savaşlar, terör saldırıları, barış girişimleri ve benzeri olaylar karşısında neler yapılacağı konusunda karar alabilen devletler üstü bir kurumun Genel Sekreteri ve çok deneyimli bir politikacı. Ağzından çıkanı kulakları kesinlikle duyar ve neyi ne zaman söylemesi gerektiğini de çok iyi bilir.