Hani Nerede Çamlıca Gazozum?

Gelin sizinle bir iddiaya girelim.

Ama, gazozuna!..

Kaybedersem, size bir “Çamlıca gazozu” ödeyeceğim. Kazanırsam, “Uludağ gazozu”nuzu afiyetle içerim…

Ben diyorum ki, bu milletin vekilleri TBMM’de önlerine getirilen ve ellerini/ kollarını kaldırarak kabul ettikleri yasaların içeriğinden habersizdirler…

Benim tezim bu.

Eğer aksi fikirdeyseniz, iddiamız başlamıştır…

Sıra iddianın ispatlanması aşamasına gelmiştir.

Ve işte kanıtım:

TBMM, bir süre önce adına “İkiz Sözleşmeler” denilen bir “yasa” kabul etti.

Bildiğiniz gibi, Meclis’in kabul ettiği sözleşmeler yasa hükmündedir.

Peki neler var bu ikiz-sözleşme-yasalar içinde?..

Okuyun:

Bu antlaşmalara göre, Türkiye’nin bir bölgesinin halkı; örneğin Aydın’ın Söke ilçesinde bir grup insan, bir araya geldi ve dedi ki;

- Biz farklıyız!.. Bizim kendimize göre ortak bir “alt kimliğimiz” var; farklı bir kültürümüz var ve falanımız ve filanımız var…

Yandı gülüm, keten helvam…

İşte bu kadarı bile yetiyor ve milletvekillerimizin el kol kaldırarak yasalaştırdığı İkiz Sözleşmeler bu yörede uygulama alanı buluyor…

Yani, ülke içinde bir grup insanın bir araya gelip, bu yönde bir karara ulaşmaları yetiyor ve artıyor…

İşte bu bir grup insan, “arz-u hal”ciye başvurup, bir dilekçe kaleme aldırıyorlar...

Ve özetle dilekçelerine şunları yazdırıyorlar:

- Ey hükümet ve ey TC Devleti!... Biz Söke ilçesinde yaşayan bir grup insanız. Ve biz, kendimizi Türkiye halkı içinde farklı hissediyoruz... Bizim ortak paydamız farklı, Biz bu ortak payda üzerindeki “alt-kimliğe sahip” insanlar olarak, “kendi kaderimizi tayin” etmek istiyoruz...

İşte bu “İkiz Sözleşmeler” adı altında, Meclis’ten geçerek kanunlaşan ve de Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren bu kağıt parçasına göre, Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti, bu dilekçe karşısında [sadece] iki seçeneğe sahip:

1. Dilekçe kabul edilecek ve bu “alt kimlik sahibi” topluluk, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nden ayrılarak; bağımsız ve özerk bir idare biçimine hak kazanmış olacak...

2. Veya, Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti bu talebi ret edecek... Sökelilere, “oturun oturduğunuz yerde,” diyecek…

Ancak, İkiz Sözleşme Kanunu’na göre, bu son durumda Sökeli “alt kimlik grubu”, oturdukları yerde oturmayıp Uluslararası Mahkeme’ye başvurarak, T.C. Devleti’nden “ayrılma hakkı”nın tescilini isteme hakkına sahip…

Peki… Sonra ne olacak?..

Uluslararası Mahkeme’nin bu talep karşısında önünde fazla seçeneği yok…

Çünkü ileri sürülen talebin haklılığını Türkiye Büyük Millet Meclisi İkiz Sözleşmeleri yasalaştırarak kabul etmiş ve Resmi gazete yayınlatarak dosta ve [bilhassa] düşmanına duyurmuş durumda...

Ey Türkiye halkı...

Ey Sökeliler ve ey Millet… Şimdi oturup, şöyle bir düşünün.

Böyle bir yasa olabilir mi?

Böyle bir yasayı, Türkiye’nin en büyük meclisi kabul edebilir mi?

Türkiye Büyük Millet Meclisi nedir?

Kimdir onun içinde yer alan insanlar?

Sizin, benim, onun... Hepimizin seçtiği kişiler!.. Yani, bizim vekillerimiz, temsilcilerimiz… Bizim irademizi, Devletin yönetiminde temsil etsin diye, Ankaralara yolladığımız beyler, efendiler, beyzadeler...

Kim imzalamıştır bu metinleri?

Kim getirmiştir bu metinleri Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne.

Kimler kaldırmıştır parmaklarını bu metinlerin kanunlaşması için?

Nasıl yayınlanmıştır bunlar Resmi Gazete’de?

Ve nasıl saklanmıştır Türk halkından, nasıl yayınlanamamıştır medya organlarında?.. Nasıl kaçırılmıştır, yangından mal kaçırır gibi, söyleyin…

İktidar nedir?.. Kimdir; kimlerdir? Ve kimindir?..

Muhalefet kimdir ve nerededir?..

Bu sözleşmeler ve “yasa”lar ve benzerleri ve daha niceleri gerçekte Yüce Divan belgeleridir!..

Bekleyin, göreceksiniz...

Yazılı belgelerdir bunlar; altlarındaki imzaları, mühürleri ve tüm teferruatları ile birlikte tamamlanmış kesin hukuk delilleridir.

Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu böyle yazıyor...

Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu böyle diyor.

Nasıl kanıtlayabildim mi iddiamı?..

Peki nerede Çamlıca gazozum?.. Nerede?

faruk.haksal@politikadergisi.com