|
Devlet “Baba” ferman buyura:
“Analar ağlamasın!” ,“Dinsin göz yaşları”
Bir ölünce mi ağlar insanın anaları?
Memurun "toplu görüşüp" "sözleşemediği", işçinin Taksim'e yüreyemediği, öğrencinin harç için dayak yediği, bu güzelim ülkemde mesela; 4.000.000 işsiz anası, ağlamaz mı "devlet babası”?
Bir de “anasını alıp gidenler” giderken her nereyeyse; ağlamaz mı ana olan, evlat çifçiyse sizce?
Köylüsü konuşurken, azarlarken halkını hükümetin sözcüsü, ağlamaz mı sandın evladının gözcüsü?
"Analar ağlamasın!"
Evlada kurşun sıkan, evladı vurulan da, hükümetin başı da, terörist yandaşı da söylüyor aynı şeyi; “Analar ağlamasın!”
Hegel kalksa şaşardı, yarattığı düşünceyi baş aşağı yapardı!
Analarımız aşkına; evladın yaptığını kim yapmış anasına?
Özel bir durum da var o başka; (Babanın hususiyeti.) Onun yaptığı da var: Ama büyük bir aşkla!..
Neydi şimdi martaval: "Analar ağlamasın, akmasın gözyaşları…"
Dün, Çorum, Sivas katliamı ve "Maraş"
Bu gün, dört milyon işsiz, on milyon yeşilkartlı vatandaş,
Oy evlatlar, evlatlar...
Oy analar, "Başbağlar!"
Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar ya hükümet?!
Erdinç AYDIN
|
 |
Bağlantılar:
[1] http://www.politikadergisi.com/pd-uye/erdinc-aydin
[2] mailto:erdinc.aydin@politikadergisi.com
Yorumlar
Çocukluktan bir manzara- eskilerden bir ezgi
Evimiz Başbağlar istikametine bakar idi.
Ve daha Sivas için akan yaş kurumamış idi.
yirmisinde yirmibirinde erler
askeri kamyonlara doluşmuş
sırtlarında çoğunun boylarından büyük tüfekler
kanın gövdeyi götürdüğü köye doğru gitmekteydi.
Evimizin sol tarafı çamur rengi Karasu
Sağ yanında yemyeşil dağı çapraz kesmiş toprak yol.
İşte o yol Başbağlara gider idi.
Daha çocuk yaşta,
aldıkları emir ile Temmuz başında
buza kesmiş erler
ard arda düşmüş kanın gövdeyi götürdüğü,
vicdanın,zulmün kucağına düştüğü
O küçük köye gitmekteydi...
Ve kalanlarca aranmaktaydı
Dersim, Bingöl, Sivas doğumluların evleri...
Asker abiler, polis amcalar ayakkabılarıyla girmişlerdi evlere
-sonradan ev sahibesinden özür dilemek koşuluyla..
Emare işi şakaya gelecek değildi,
dört yaşındaki çocuk bile şüpelilerden biriydi.
...
Evimizin balkonundan ince kıvrım bir yol görünür idi.
yemyeşil dağı jilet ile kesmiş gibi
işte o yol
Bir gece vakti meydana çekilip
Kurşuna dizilip evi barkı yakılanların köyüne gider idi.
*************************
(Hükümet bahsine gelince, sanırım Özgürlük Türküsü gerekeni söylüyor)
Cephelerde mahpuslarda aslanım aman
Kıtlıklarda kıyımlarda kurbanım aman
Seçimlerde sayımlarda ben varım aman
Şenliklerde şölenlerde ben yokum aman
Demiri de kömürü de sökerim aman
Buğdayı da pirincide ekerim aman
Çilem budur işte benim çekerim aman
Gurbetlerde sürgünlerde aslanım aman
Vatan millet patron kurbanım aman
Ölümlerde kalımlarda ben varım aman
Bayramlarda seyranlarda ben yokum aman
Demiri de kömürü de sökerim aman
Buğdayı da pirincice ekerim aman
Çilem budur işte benim çekerim aman
Turnalar çizeyim gurbetlerime
Ağıtlar düzeyim çektiklerime
Yürekler sunayım yiğitlerime
Kelepçeler vurulsada bileklerime