Artık sıkıldım…Sürekli olarak aynı şeyleri tekrarlamaktan usandım, sıkıldım…
Türk Silahlı Kuvvetleri teslim alınma hamlesi ile karşı karşıyadır.Milli devlet yok olmuştur.Cumhuriyetin değerleri her gün çiğnenmektedir.
Bağımsızlık ve Atatürk ilkelerini savunmak neredeyse suç halene getirilmiştir. Devlet ele geçirilmiş, derinlere doğru hızlar yürünmektedir.Ve bu handikaptan ancak birleşerek, omuz omuza vererek çıkılabilir.
Evet…
Dön dolaş aynı şey.
Aynı doğrular, aynı hedefler, aynı düşünceler…
İnsanın böyle bir ortamda üretken olabilmesi, yeni çağdaş düşünceler üretebilmesi ve “güzel ve yüksek şeyler” denen düzleme ulaşıp, böyle bir katta dolaşılabilmesi mümkün mü?..
Değil…
Peki ne yapacağız?..
Gül, bülbül edebiyatını bir tarafa bırakıp, mücadelenin dişlisine yağdanlık olacağız…
Usanmayacağız, sıkılmayacağız…
Kendimizi tekrardan korkmayacağız.
Bir meydan muharebesinde düşmana kurşun sıkan asker, kendi kendini tekrar etmekten şikayet edebilir mi?
Etmez… Edemez!
Bu noktada içinde bulunduğumuz ortam, ben-merkezci bir bireycilik değil; toplumsal yararı bayrak yapmış, özverili “milli mücadele” ruhudur…
Çünkü insanca yaşama hakkına ulaşabilmek için, içinde yaşanacak bir “vatan” gereklidir…
Eğer o vatan tehlikede ise, artık hiçbir şeyin önemi yoktur.
Tüm kavramlar, bu tehlike karşısındaki duruşa göre yeniden anlam kazanmak zorundadır.
İstemeseniz de bu böyle olacaktır…
Çünkü, eskilerin “eşyanın tabiatı,” dedikleri bir doğa yasası vardır…
Eşya, nesnelerin kanuna göre var olur, yok olur ve hareket eder…
Eğer vatan yoksa, belirli bir toprak parçası üzerinde egemen, bağımsız ve devletiniz yoksa, özgürlüğünüz, haysiyetiniz de yoktur ve hatta yaşamınız dahi tehdit altındadır…
Eğer, “vatanın bağrına düşman hançerini dayamış ise…” o hançeri o bilekten söküp atmak zorundasınız.
Bu işi başarabilmek için ise, en geniş anlamda “milli güçleri” birleştirmek, güçlendirmek ve düşmanın üzerine seferber etmek zorundasınız…
Sıkılmaya hakkınız yoktur…
Usanmaya hakkınız yoktur.
Bıkkınlık göstermeye, suratınızı asmaya, moralsiz gözükmeye hakkınız yoktur…
Bu bir sorumluluk meselesidir.
Ve bireyleri bu sorumluluğu idrak etmemiş ve yaşamlarına kılavuz etmemiş toplumlar vatanlarını yitirmeye, özgürlüklerini terk etmeye mahkûmdurlar…
Yorumlar