Anayasa Değişikliği ve Yugoslavya

Anayasa değişikliği paketi görücüye çıktı. İçinde bunca hukukçuyu barındıran bir partinin kurmayları mı hazırladı, yoksa sokakta hiçbir şekilde bu konuları bilmeyen birileri mi hazırladı, belli değil. En hafif deyimle şaka gibi bir şey. Veyahut da bu teklifi hazırlayanlar halk ile insanlarla dalga geçiyor gibi bir görüntü sergilemiş.

Hukuk, giderek anayasanın şart olarak kabul ettiği kuvvetler ayrılığı prensibinin yürütme lehine bozulduğundan şikâyet edip düzenleme isterken, tam tersi bir şekilde bütün kuvvetlerin yürütmede olduğu, demokrasi ile bağdaşmayan, hızla faşizme yönelme istidadı olan bir düşünce ortaya konulmuş.

Ülkede işsizlik had safhaya ulaşmış, insanların çoğu yoksulluk sınırı altında, açıkçası, açlıkla pençeleşirken, iktidarın, yarın iktidardan düştüğünde hesap vermekten kurtulmak adına hukuku, bunca hukukçunun ve insanların gözünün içine baka baka iğfal etmeye çalışması ilerisi için son derece ibretlik bir durum. Konu, yönünü ortaçağ karanlığına dönmemiş, demokrasi, özgürlük gibi deyimlerin ne olduğunu anlayabilenler için çok da karmaşık veya sürpriz bir konu değil. Özellikle İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra emperyalizmin çizdiği hiç de gizli olmayan rotayı, yaptığı uygulamaları görenler için durum oldukça net. Hatırlar mısınız? Bir zamanlar Yugoslavya diye bir devlet vardı. Osmanlı’nın Balkanlardan çekildikten sonra binbir acı çekmiş etnik farklılıktaki halkların İkinci Dünya Savaşı sonrası bir şekilde oluşturduğu, 1990’a kadar da mutlu yaşadığı bir devlet. Ne oldu onlara bilen var mı? İçlerinde birçok akrabamızın yaşadığı bir dizi ufak devletçiklere bölündüler, tarifi imkânsız acılar çektiler, hatta günümüzde bazıları AB’ye bile girdiler. Acaba mutlular mı? Bizde mevcut demokrasiyi az bulup burun kıvıran çokbilmişlere, dini, namusu, özgürlüğü kafalarına sardıkları bez parçası sananlara soruyorum: Günümüzde Kosova’yı, Bosna’yı, Makedonya’yı incelediniz mi? Bölünüp ayrılınca daha mı mutlular? Yoksa her gün acıları azalacak yerde daha mı katmerleşiyor? Sınırsız sorumsuz demokrasi havarilerinin ülkeyi götürmekte oldukları kaosu (kargaşayı) göremeyenlere veya o takkeli / takkesiz liboşlara hak verenlere günümüzde Yugoslavya’dan geri kalan devletleri bir incelemelerini öneririm. Hatta hala okumamışsanız, değerli yazar Banu Avar’ın “Sınırlar Arasında” isimli kitabını okumanızı şiddetle öneririm. Biraz incelendiğinde görülecektir ki, ülkemiz üzerinde oynanan oyunlar dün Yugoslavya üzerinde oynanan oyunlarla aynı. Kurguyu hazırlayanlar, senaristler, yönetmenler aynı kişiler. Sadece oyuncular farklı. Hatta konuşmaların bile çoğu aynı. “Birileri ülkemizde sürekli etnik kökenleri kaşıdı, birini diğerine karşı kıkırtı. Ordumuzu aşağılama kampanyaları yürütüldü. Bir süre sonra orduya ne lüzum var, tezi ortaya atıldı. Nasılsa batının orduları var dendi. Ekonomimizi ele geçirdiler, kültürümüzü yok ettiler. Hepimiz batı hayranı olmuştuk. Sonra iç çatışma çıkarttılar ve ülkemize el koydular.” Bu Bosnalı kardeşimizin anlattıkları size çok mu yabancı geldi? 1990’a kadar güçlü bir devletti Yugoslavya. Üstelik insanları Avrupa’nın her yerine gider, saygı görürdü. Bu gün sınırlarını bile aşamıyorlar. Yugoslavya örneğinin ülkemizle ne alakası var, diyen çıkar mı; bilmem. Ama var ise, ABD’nin şu ünlü BOP adlı projesini bir incelesinler derim. İncelesinler derken sakın çok zor bir iş söylediğimi sanmayın. Okuyup araştırma yerine, düşünmeyi bile birilerine bırakanlar en azından ABD makamlarının bu konuda yayınladığı haritalara bir göz atabilirler. Bazı değerler vardır ki kıymeti kaybedildiğinde ortaya çıkar.

Özgürlük gibi, bağımsızlık gibi, demokrasi gibi, cumhuriyet gibi.

Uzağa gitmeye, uzun uzun araştırmalar yapmaya gerek yok. Balkanlarda inleyen soydaşlarımızı bir dinleyelim, neler anlatacaklar. Bu anayasa değişiklik paketini ve emperyalizmin dayattığı diğer hususları bir de öyle düşünelim.

Cem.Tamturk@PolitikaDergisi.com