Özgürlüğün Öz'üne İlişkin Kafa Yormaca

Özgürlüğü tarif etmek zordur. Tıpkı adaleti tarif etmenin zorluğu gibi.

Yapma veya yapmama iradesinin bir başkasına zarar vermemesi ölçeğinde sınırlandırılması diye öznel bir tanım yapabiliriz mesela.

Türkiye'nin özgürlük imtihanı hep belirli çerçevelerde gelişti.

Kimi zaman, türban bir hak ve özgürlük sorunu oldu. Kimi zaman Kürt hareketi, kimi zaman öğrenci hakları, kimi zaman tutukluluklar. Liste uzayıp gidebilir. Özgür olmasını istemediğiniz veya istediğiniz ne varsa ekleyebilirsiniz. Neticede özgürlüğün iade-i itibarı hala sağlanmış değil.

İdeolojik perspektiften baktığımızda, onlarca kavramın birbirine tahakküm kurmaya kalkıştığını görebiliriz. Bir milliyetçi için, BDP çizgisinin kabul edilmesi imkansızdır. Ya sevecek ya terkedecektir çünkü. Tersi de geçerlidir. BDP çizgisindeki bir insana Türk milliyetçisini kabul ettirmeniz imkansızdır. Oysa şahsi görüşüm, iki düşüncenin ne olursa olsun Mecliste temsil edilmesidir. Bu durum bizim için çok önemlidir.

Bir Sosyalistin, Kemalist cenahla tartışmaya girmesi de ülkede kaçınılmaz bir şekildedir. Bu durumu fırsat bilen numaracılar Uğur Mumcu'nun deyişiyle -selpaklar- Akbaba gibi bu tartışmayı zevkle izler. Çünkü burada büyük numara vardır. Mevcutu inşa eden de numaracıların desteği ile olmamış mıdır?

Geçenlerde okuduğum bir kitapta vurgulayıcı bir cümleye denk gelmiştim: "her ideoloji muhafazakardır" Uzunca süre düşündüm durdum. Lisedeki Tarih öğretmenimin bir sözü çağrışım yaptı: Unutma! Her izm dogmalarıyla vardır.

Pekala, ideolojisiz bir dünya mümkün müdür? Post modernler bu konuya eğiliyor zaten. Henüz söylemek ve konuşmak kolay değil. Belki yıl içinde bu konuyla ilgili yeni çalışmalar gelecektir. Politika Dergisi, belki de bu konuda her düşün yapısından insanı içerisinde barındırmasıyla dikkat çekiyor. İşte bu dergide olanların ülkeye yayılması önemlidir.

Her görüşün, her fikrin konuşulması bizi daha da geliştirecektir. Tabulaştırdığımız, üstünü kapattığımız yok saydığımız kavramların dikkat  çektiği ve taraftar bulduğunu göz önüne aldığımızda bu konuda öncülük yapmak PD'den başlayıp her yere yayılan bir düşünce olacaktır.

Tutuklu öğrenciler örneği üzerinden gidelim.

İçeride yatan öğrencilerin politik düşünceleriyle buluşmamız çoğumuz için imkansız. Benim için önemli olan, öğrencilerin ne düşündüğünden çok düşündüklerine karşı nerede olduğudur. Öğrencinin zindana reva görülmesi geleceği şekillendirme noktasında sıkıntılar yaratacaktır. Açık açık yazabilirim: Ne kolektifli, ne gençlik muhalefetli, ne TGB'li, ne de başka bir öğrencinin üniversite yerine cezaevinde bulunmasını doğru bulmuyorum.

Cumhuriyet Devrimini savunsun, karşı olsun. Kendine ait bir dünyayı savunsun. Fark etmiyor ki. Öğrencinin cezevine layık görülmesi ciddi bir insan hakları sorunudur. İşte Odtü örneği. Öğrencilerin derdest edilme girişimlerini, tüm öğrenci örgütleri birlikte kınadı. Olması gereken buydu.

Kadına yönelik şiddet olayına gelince.

Bir erkeğin, af buyrun birinci derece kadın tanıdıklarına küfür edildiğinde nevri dönmesine rağmen; kendilerince aynı kişilere şiddet uygulaması ciddi bir sorundur. Yeni yılda bunun üzerine yoğun olarak gidilmesi kadın özgürlüğü noktasında son derece önemlidir. 

Çok fazla örnekle de gidebileceğimiz bir tartışma olan özgürlük sorununda paradigmalara yaklaşım noktaları değiştirilmelidir. Özgürlüğün Öz'ü ideolojiler üstünde kalır.

Özgürlüğün özünde insan vardır. Belki tebula resaya geri dönüş şart. Yalnızca insanlık temelinde buluşabileceğimizi fark ettiğimizde sonradan yaratılan, ideolojiler başta olmak üzere tüm kavramlardan sıyrıldığımızda daha güzel bir ülkeye yol alacağız. İdeolojilerin de insan için varolduğunu göz önüne aldığımızda, ortadaki sorunun bizzat insan özüne dair olduğunu gördüğümüz ülkede, İnsanlar gidince ideolojilerin yalnızca boş gösteren olmasıyla karşılacağız ki işte o vakit bu ülkenin bittiğinin resmi olacaktır.

Herkese İyi Yıllar diliyorum..

ilker.ekici@politikadergisi.com