Dersim ŞEY'i

Kamuoyu son günlerde CHP Tunceli milletvekili Hüseyin Aygün’ün başlattığı “ Dersim” tartışmalarıyla ziyadesiyle meşgul ediliyor. Dersim; Türkiye Cumhuriyeti tarihinin ders kitaplarında anlatılmayan büyük bir yaradır. Tanıklarının hala hayatta olup kimin ne yaptığının net olarak bilinmeyen belki de bilinçli bir şekilde gizlenen olayıdır.

Dersim İsyanı diye dillendirilen süreç  1937-1938’de şiddetli olayların yaşandığı, Dersim’de birçok aşiretin mevcut yönetime isyanı ile başlayıp, dallanıp budaklanan bir karanlığın adıdır.

Birçok sürgün, birçok ölüm, subayların elinde Dersimlilerin vücutlarından ayrılan başlarıyla poz verdiği bir karanlık…

Devletin tüm birimlerinin, Genelkurmay’ın arşivleri açılmadığı sürece, orada yaşananlar kimilerinin Atatürk’ten intikam almak adına giriştiği, kimilerinin de Atatürk’ün olan bitenden etraflıca haberinin olmadığı söylenen bir ŞEY’dir

Tam anlamıyla Şey.

Türkçede tarif edemediğiniz, tam olarak adını koyamadığınız ne varsa ŞEY sözcüğü içine yerleştirebilirsiniz.

Orada ne yaşandığı tarihçilerin üstün çabasıyla ortaya çıkarılacaktır. Herhangi bir şekilde yorum yapmak, olan biteni tüm çıplaklığıyla görmeden açıklamaya kalkmak Uğur Mumcu’nun deyimiyle “bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmak” tam da burada ortaya çıkıyor.

Başbakan’ın AKP Genel Başkanı olarak İl Başkanları toplantısında “özür dilemek gerekiyorsa özür dilerim” çıkışı adeta bir restleşmeye girişmesi mantığıyla yaklaşılacak kadar basit bir iş değildir Dersim ŞEY’i

Kaldı ki Dersim üzerinden yapılan yorumlarda suçlanan kim? CHP.

Tek parti CHP...

Her akşam medyada CHP üzerine yapılan analizlerle amaçlananın ne olduğunu anlamak zor.

Sanki iktidar CHP’ymiş gibi, sanki Türkiye’deki tüm şerrin tüm fitne ve fesadın sorumlusu CHP’ymiş gibi dillendirilip anlatılması, kara propaganda sürecine sürüklenmesi ancak ve ancak Türkiye’de görülebilecek bir durum olarak karşımızda yer alıyor.   

Dersim ŞEY’ine gelene kadar bu ülkedeki diğer ŞEY’lerde açıklanmalı.

Yazabildiğimizi yazalım:

Mesela Kaşif Kozinoğlu’nun ölümü bir ŞEY’dir. Nasıl olduğu kimsenin peşinden gitmediği üstü kapatılan bir ŞEY gibi duruyor.

Silivri cezaevinde tıbbi araç olarak yalnızca bir streteskopun olması ŞEY’dir.

Ülkede her gün Kadınların öldürülmesi ŞEY’dir.

2011’in ilk 7 ayında 1500 kadın şiddete maruz kalmıştır.

KCK olayı tam olarak bir ŞEY’dir.

Ergenekon başka bir ŞEY.

Milletvekili olmaları halinde hala içeride tutulup bir önceki dönemde de başka bir kişinin cezaevindeyken milletvekili seçilmesi sonucu dışarı çıkması da ŞEY’dir.

Komutanların askerler şehit düşerken bu olayı canlı izlediği iddiası önemli bir ŞEY’dir.

Necip Hablemitoğlu’nun katillerinin bulunamaması ve AKP döneminin tek faili meçhul cinayeti olarak kalması başka bir ŞEY’dir.

Muhsin Yazıcıoğlu’nun helikopter faciası da bir ŞEY’dir.

Isparta’da düşen uçaktaki bilim adamlarının olması ve ayrıca Aselsan mühendislerinin ŞEY’dir

İki sayfa dokuz maddelik antlaşma başka bir ŞEY.

Füze kalkanının Malatya’ya yerleştirilmesi ve menzilinin neresi olduğunun bilinmemesi ŞEY’dir.

Başlı başına 2011 yılı bir ŞEY’dir.

Cumartesi annelerinin çocuklarına kavuşma çığlığı önemli bir ŞEY’dir.

Geriye gidelim…

Hayata dönüş operasyonu, Gazi Mahallesi olayları, Uğur Mumcu, Bahriye Üçok, Ahmet Taner Kışlalı, Çetin Emeç, Turan Dursun bir ŞEY’dir.

1993 yılı Sivas Madımak, peşi sıra Başbağlar, evvelinde Eşref Bitlis’in uçağının düşmesi, 33 askerin ölümü,  gerisinde Turgut Özal’ın ölümü de ŞEY’dir.

28 Şubat, 12 Eylül,12 Mart, 27 Mayıs bir ŞEY’dir.

Hele 27 Nisan.

6-7 Eylül olayları apayrı bir şeydir.

Ve tabii ki Ermeni tehciri.

Şimdi bu kadar şey varken, Dersim Şey’i ile başlamak akıl bulandırmaktan başka bir şey değil.

Bir “büyüğümüzün” de dediği gibi yakında “şeyini şey ettiğim şeyi” çıkarsa; Şey gibi kalmayalım ortada.

Yıllardır fakültelerinde dersine girip çıkan Tarih hocaları çıksın artık odalarından da başlasın şu ŞEY’leri araştırmaya da önüne gelen ŞEY’ler hakkında konuşmasın, nerede ne olmuş hepsi açıklansın.

Açıklansın da Şeyler rahat etsin: Vatandaşlarla vatandaş olduğunu sananlar!

Saygılarımla

ilker.ekici@politikadergisi.com