Toplumsal

Geçen gün Girne'de yaşanan intihar olayı beni gerçekten çok üzdü. Beni üzdüğü gibi eminim bir çok vatandaşımızı da üzdü. Ben şahsen çok etkilendim gencecik bir adamın, bir telefon konuşmasından sonra intihara karar vermesine ve bu düşüncesini de hemen anında uygulamaya koymasına.

Psikolog değilim. Benim kafa yapım matematiksel ağırlıklı, düşünme tarzım da analitik.  İntiharlar önlenebilir mi, önlenemez mi konusunda hiç bir akademik bilgim yok. İnsanoğlu bu, beynindeki yargı merkezi ne yapmasına karar verdiyse onu yapar diye düz bir mantıkla düşünüyorum.

Bağırıyor, çağırıyor, hakaretler ediyor, tehdit ediyor…

Acaba halk bu adamdan korktuğu için mi buna oy veriyor?

Geçenlerde korkmuş bir arkadaşım malum sitede Şamilim Ta-yyarım’ın bir demecini paylaşmış…

Şöyle diyor Şamilim Ta-yyarım; 

…"Mısır’ da bir darbe girişimi gerçekleşti. Biz bu darbenin hangi sahiplerle yapıldığını biliyoruz. Arkasında bir koalisyon vardı. Amerikan derin devleti vardı. İsrail vardı. Küresel sermaye vardı. Diğerlerinden farklı Mısır’da Suudi Arabistan gibi bazı körfez ülkeleri vardı. Şimdi aynı koalisyon burada Türkiye’deki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde müdahil olmuş vaziyette. Mısır’dakine darbe diyemeyen, Suriye’deki bütün çözüm önerilerine Esad’ı da eklemleyen bir Ekmeleddin İhsanoğlu var. CHP’de Esadçı. Milletvekillerini gönderdiler. Birlikte fotoğraf çektiler. O koalisyonda Saadet Partisi’de var. SP Genel Başkanı Mustafa Kamalak’ta aynı çizginin şuan bir temsilcisi. Suriye’ye gitti. Esad’ın sarayında kaldı para ödemedi. Koalisyon birlikte Ekmeleddin İhsanolğu’nu çıkarıyorlar. Bunlar yabana atılacak gelişmeler değil. Türkiye Gezi’de bu tezgahı bozdu. 17 Aralık’ta bu tezgahı bozdu. 30 Mart’ta bozdu. Allah’ın izniyle 10 Ağustos’ta da bu tezgâhı bozacak…"

Seçim sürecinde yaşanan gerilimin ortalarda gezen kayıtların, kullanılan üslubun sertleşmekten ileriye geçerek kitleleri militanlaştırmaya dönüştürmesi Türkiye siyasetinin yeni bir boyut kazanmasına sebep oldu. Politika Dergisi adına yaptığımız çağrıda siyasetçilere öfkenizi yenin, halkı kurban etmeyin demeyi kalemimizin borcu olarak gördük. Söylemlerin daha da sertleşmesi sonucu artık yazının gücünü bastıran bir evreye girdik.

Şimdi daha farklı bir sürece uyandık. Seçimleri hedef olarak kendine koyanlar, istedikleri sonuca ulaşamayınca ister istemez hayal kırıklığı içine girdiler. Muhalefet unsurları artık öfkeyi daha öne çıkaran bir hale bürünürken iktidar ise totaliterliğe rahmet okutur hale geldi.  2 hafta önce, pazartesi gününe getirilen bir yolsuzluk fezleke görüşmeleri gündemi işgal etti. Televizyon yayının yasaklandığı, halktan her şeyin kaçırıldığı bir görüşme. Muhalefet tüm sertliğiyle tavrını koydu. Sonra çocuklara tecavüz vakaları artmaya başladı. Muhalefet yine tüm sertliğiyle tavrını koydu. Şimdi ise Soma’da 21.yüzyılın –iddia ediyorum, böylesi yaşanamaz- en büyük faciası ile karşı karşıya kaldık.

Ukrayna’da geçen sene Kasım ayı sonundan itibaren demokratik olarak seçilmiş olan Yanukoviç’ e karşı şiddete dayanan isyan;  Mart ayı başında bir sivil darbe ile sonuçlandı. Darbeyle devlet Başkanı Yanukoviç, başkanlıktan azledildi ve hükümet parlamento tarafından düşürüldü. Eski muhalif lider i ulija Timoşko ise hapisten serbest bırakıldı.

Demokratik meşruiyetle seçilen Yanukoviç’ e karşı İsyanı başlatanlar; Ukrayna meclisinde % 10 milletvekilliği ile temsil edilen aşırı milliyetçi-faşist Swobada (Özgürlük) partisi, Almanya’da profesyonel bir boksör olan  Wladimir Kliçko’nun partisi Udar (Demokrasi için İttifak)  ve nihayet yolsuzluk nedeniyle hapis yatan ulija Timoşko'nun Ana Vatan Partisi nin ortaklığı idi. Faşist Swobada partisi, oldukça güçlü silahlı militanları olan ve bu militanların Çeçenistan ve Kosova’daki iç savaşlarda çarpıştığı alenen bilen bir partidir.