9000 Metrenin Dönüşte Düşündürdükleri

Bir büyük şehir Sheffield.

Gökdelenleri yok.

Duble yolları da.

Ama iki üniversitesi var.

Dolmuşlar, taksi dolmuşları da yok.

Aksine toplu taşıma araçları mevcut; şehir içi otobüs ve tramvay; şehirlerarası otobüs ve tren.

Bir elin parmakları kadar da 1950 model taksileri var.

AVM'leri yok, birkaç büyük marketi saymazsan.

Ağaçlar ve benim gidip gezdiğim bir sürü park, ki bunlar 1840, 1877 tarihlerinden beri varlar.

Göz alabildiğine büyük parklar. Parklarda çocuklar için etkinlikler. Doğa, insan ve tarih bilinci aşılıyorlar.

Her parkta mutlaka çocuklar için ayrılmış yaşam sahaları ve etkinlik alanları var.

77 çeşit millet, tek ulus olarak yaşıyorken orada her ırktan her etnik kökenden gelen; ‘doğal olarak’ ben, o ülkeye vizesiz giremem.

Ama ‘Türk meşe ağacını’ almış götürmüş ve ekmişler o kente; en az yüz sene önce, Botanical Garden denen yere.

Ve birinci dünya savaşında kalkıp da Türk’le savaşan atalarının anıtlarını yükseltmişler şehitliklerinde bir melek göğe yükseltirken onları.

Ve ikinci dünya savaşında Hitlerin bombaladığı kentlerden demir cevheri yüzünden.

Bunlar kesin solcu dersiniz, hatta komünist; çünkü nereye baksanız tek tip evler...

İktidarları ‘işçi partili’, solcu oldukları trafiklerinin ‘soldan’ aktığından belli.

Biz ise kesin sağcıyız; trafik sağdan akar.

İşçi Partisi lideri nerede başbakan olacak bizde; anca zindanda yatar...

Parklarda kuşları beslemek yasak ve sakıncalıdır orada; kuşların kendi besin kaynaklarına kendilerinin ulaşması doğru kabul edilip, insanlar tarafından atılacak yemlerin kuşların insanlara bağımlılığını geliştireceğinden sakıncalı bulunur.

Kuşlar insansız yaşayabilmeli doğada; insanların merhametine muhtaç olmadan. Besleme olmadan, özgürce!

Bizdeyse kuşlara yem verip bağımlı asalaklar yaratmak; sevap(!).

Ayrıca bu kuş topluluklarına yapılanlar, toplum mühendisliği elinde uygulana durur bence insanlarıma da memleketimde.

Erdinç AYDIN

erdinc.aydin@politikadergisi.com