Sanatçı Eleştirir

Sanatçıların; toplumu yönlendiren, kitle ile rahatlıkla iletişim kurabilen ve toplumda öncü olarak kabul edilen bireyler oldukları bir gerçek.

Duruşlarıyla, tavırlarıyla, hareketleriyle ve söyledikleriyle toplum mal olmuş bu insanların, ülkenin geleceğiyle ilgili görüşlerini de yansıtmaları gerektiğini düşünüyorum.

Öyle ki herkes olayları kendi baktığı pencereden algıladığı için, çok sevdiği sanatçının, alkışladığı sanatçının kendine ters gelen dünya görüşünü duyduğunda; "otur oturduğun yerde,sen sanatını yap, sana soran oldu mu" gibi cümlelerle sanatçıyı susturdukları veya korkutmaya çalıştıkları görülmüştür.

Örneğin Bush Irak'a gitmeye karar verdiğinde; Amerika’da çok meşhur olan Dixie Chicks adlı grubun, Bush'a "aptal" demesi ile başlayan tartışma, gruba "vatan haini, sus ve şarkını söyle", boykot ve diğer şekillerde geri dönmüştür. 
Bu örnekler ülkemizde de çoğaltılarak sıralanabilir. 
Ülkemizde de bir çok sanatçı, sırf dünya görüşlerinden dolayı ki bu, şair ve yazarlarımız içinde geçerlidir; dışlanmış, cezalandırılmış hatta sürülmüştür. 

Halkın kendi sanatçısına değer vemesini, benimsemesini, acımasızca yargılamak yerine sorgulayarak bazı sonuçlara varması gerektiğini düşünüyorum.

Sanat ve sanatçı, bir ülkenin olmazsa olmazı, hatta o ülkeyi ülke yapan kavramlardır.
Dolayısıyla o ülkede değer verilmesi gereken, korunması gereken yegane unsurdur.

Bir zamanlar ülkemizde sanatçı - iktidar buluşması gerçekleşti.
Bu görüşme beni; dünya görüşleri, düşünceleri ne olursa olsun farklı görüşteki insanların aynı çatı altında toplandıklarından dolayı mutlu etmişti.
Sanatçılar, sorunlarını iktidarla paylaşacaklar ve çözüm arayacaklardı.
Çok umutlanmıştım.

Ancak üzülerek görüyor ve söylüyorum ki bu görüşmeler, amacına ulaşmadığı gibi; şu an iktidarın sanata olan bakışınıda düşünecek olursak, boşa, nafile bir çaba olmuş.

Oysa sanatçılar dostlarımız, bu görüşmeye tuttukları tarafla değil, hisleriyle, tamamen saf ve temiz bir sanatçı hissiyle gitmişlerdi. 

Sanatçı elbette eleştirecektir.
Yapıcı olduktan sonra kime olursa olsun, eleştiride bulunmak doğaldır.
Ancak sırf kişisel rahatsızlıklardan dolayı sanatı elinin tersiyle itmek, kimseye yakışmaz.

Konu ne olursa olsun sanatçı toplumla iletişimini, ileteceği mesajlarla da yapmalıdır.Ülkenin aydınlanması ve daha güzel günler için sanata ve sanatçıya ihtiyaç vardır.

Sanatın ışığından ayrılmayan nice yarınlara diyelim ve umutla bitirelim bu yazıyı.

Murat HASGÜN

iletisim@politikadergisi.com