Ölüm Orotoryosu (şiir)

Beni de vurdular, hem de sırtımdan vurdular

Yağmur, utanmadan yarama damlıyordu

Bakmayın siz, aslında onlar da suçsuzdular

Belli ki erken büyüdüler, onların da hiç çocukluğu yoktu

Bir hiç uğruna, hepimiz gibi fena kandırıldılar

Adım adım yaklaşmaktaydı da artık ölüm

Ama ben gene de nedense gülümsüyordum

Günlerden 12 Eylül, bu mu olacak ölüm günüm

İçlerinden biri –reis olacak- kafasına sıkın dedi, duyuyordum

Demek artık ben de bu andan sonra artık faili meçhuldüm

Sevmezdim hiç taşımayı, silah almamıştım yanıma

‘Yazıya yalnız çıkılmaz’ demişti dostlar, da aldırmamıştım

Elimde bir kutu boya, “kahrolsun” yazıyordum işte duvarlara

Meğer sokağı tutmuşlar, acemilik işte uyanamamıştım

‘Boşmuş’ dedi biri, ‘haybeye mermi harcadık, tuuu aklımıza’

Beni ancak sabaha karşı polisler buldular

Sarıp sarmalayıp bir battaniyeye götürdüler adli tıpa

Önce boynumdan karnıma bir Y, doktorlar otopsi diyorlar

Sonra doldurdular organları içime, adi bir dikiş, doğru morga

Evdekilere ancak ondan sonra haber veriyorlar

Öbür tarafı merak ediyorsanız, inanın pek bir şey yok

İşte sayamadığın kadar kurt, solucan, ölü sineği

Ama ilk yedi gün mis gibi bir toprak kokusu, gerisi bom bok

Burnun düşüyor, karnın patlıyor, budur ölünün görüp göreceği

Sonrası derin bir sessizlik, bir huzur, bir uyku, hem dostların da çok

Ben önce hemen solumdaki Pervin Hanım’la tanıştım

O da faili meçhul, fakültede sosyoloji öğretim üyesi

Önceleri “hocam” diyordum da, sonra Pervin demeye alıştım

(İskelet olunca insan, yaş farkı ne de olsa görünmüyor ya)

Evlenmemiş hiç, doktorası toplumsal sınıflar üzerine, işçi partili

Sabahı sabah konuşurduk, öğlene dek uyumasına ne karşıydım

Sağımda Hacı Musa yatıyor, mezarda bile namaz kılar

Kulakları duymuyor da namazı ben haber veriyorum

Onunla muhabbetimiz olsa olsa ancak bu kadar

Pervin’i pek sevmez de hemen yanında Aliye’ye asıldığı söyleniyor

Ne de olsa o da hacıymış; ama sağmış kocası, Aliye günahtan korkar

Ayak ucumda banka memuru İhsan, ölümü trafikten

Bir tek kızı gelir ziyarete, karısı daha ölür ölmez evlenmiş

İki oğlan derseniz onlar davalı birbiriyle vesayetten

Anlattı geçen gün bana arada bir ağlayışları bu yüzdenmiş

Muhabbeti severmiş de anlamazmış pek siyasetten

Başım üzerinde yatan eroinci İsmet, mezarda bile kullanır

Sonradan öğrendim, Hacı Musa’nın yalancısıyım

Mezarda esrar içmek, her halde ancak bizim İsmet’e yakışır

Ayak kokusu iskeletine bile sinmiş, oysa bu kokunun yabancısıyım

Bazı geceler mezarı başında arkadaşları rakı tokuşur

Bizim oralar, yeni tanıyorum ya, şimdilik böyle

İleride tanırım daha parsel ve mevkii,  umutluyum

Pervin zaten ille örgütlenelim der, her söyleminde

Buradan da sürülmesek bari ondan korkuyorum

Hacı Musa dedi, otoban yapacaklarmış bizim üzerimize

Ufuk KESİCİ

ufuk.kesici@politikadergisi.com